تأثیر عنصر روی بر زنده بودن و شکل ظاهری سلولهای رده لنفوئیدی molt-۴

با توجه به نقش مهم عنصر روی( zn )  در ساختار و عملکرد بسیاری از آنزیمها و پروتئینهای شرکت کننده در اعمال بیولوژیکی بخصوص در حفظ و تعادل سیستم ایمنی و نیز اثرات شناخته شده کمبود zn در بروز بسیاری از بیماریها، مطالعه موجود به منظور بررسی اثرات احتمالی سیتوتوکسیک عنصر مذکور بر رده لنفوئیدی بدخیم t (molt- 4) در شرایط آزمایشگاهی انجام گرفت.           بدین منظور با استفاده از تکنیک کشت سلولی (cell-culture) رده سلولی مذکور در شرایط آزمایشگاهی در مجاورت غلظت های مختلفی از zn در زمانهای مختلف انکوباسیون گردید . سپس زنده ماندن  سلولهابا استفاده از آزمایش تریپان بلوو شکل ظاهری سلولها با رنگ آمیزی رایت - گیمسا مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت.           نتایج آنالیز آماری با استفاده از برنامه نرم افزار spss (آزمون آنالیز واریانس و آزمون دانت) نشان دادکه در شرایط آزمایشگاهی اختلاف معنی داری بین درصد زنده ماندن سلولها و رشد سلولها (تکثیر سلولها) در گروه آزمون و گروه شاهد (از غلظت های  0.01μm تا  100μm در تمام ساعات مورد مطالعه 12 تا 72 ساعت)  وجود ندارد ، بطوریکه در هر دو گروه آزمون و شاهد , میزان زنده ماندن سلولها بالای 90% بود و رشد سلولها نیزدر هر دو گروه به موازات هم بود و تفاوت معنی داری با هم نداشتند. در صورتیکه در غلظتهای 200μm تا 500μm بعد از 12 ساعت انکوباسیون سلولهای molt-4، میزان زنده ماندن سلولها  بین 85-70 در صد بود. و بعد از 24 ساعت به کمتر از 50 % کاهش یافت (p<0.05).            نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که zn  در غلظت های 0.01μm تا 100μm و در زمانهای انکوباسیون 12 تا 72 ساعت بر روی رده سلولی molt-4 اثر توکسیک ندارد. از طرف دیگر zn در غلظتهای بالای 200μm تا 500μm   (که بیش از 10 برابر  سطح فیزیولوژیک پلاسمائی zn است) در آزمایشگاه اثر سیتوتوکسیک داشته ( باعث مهار رشد و زنده بودن سلولها شده) و با افزایش غلظت و زمان انکوباسیون بر شدت آن روی رده سلولی مذکور افزوده شد.